پارسا مهربونه بابا ومامان و داداش پرهام

نامه ایی خواهم نوشت ولوحی خواهم ساخت . جهل لوح وبر در زندگی خواهم آویخت لوح اول ,عشق منزل نخست,معشوق و در هوای بارانی دستم را به دست پسری از جنس باران خواهم سپرد..... اولین گام را ,با نگاهش به لوح عشق ,ما خواهیم شد ومی رویم,به سویی که چهل لوح را بدانیم. لوح آخر,عشق. معلمی نشسته ودرس می گوید. نامش باران است وزندگی را خوب آغاز کرده است. ناگهان خدا خندید وتو آمدی...... مبارک ومیمون باد امدنت ای زیباترین خنده خدا.

شازی 58 مطلب

تعداد مطالب : 58
تاریخ عضویت : 8 شهریور 91